Ceriu

Lantanu ← CeriuPraseodimiu
 
 
58
Ce
 
               
               
                                   
                                   
                                                               
                                                               
Tabla completaTabla enantada

Blancu platíáu
Información xeneral
Nome, símbolu, númberu Ceriu, Ce, 58
Serie química Lantánidos
Grupu, periodu, bloque n/a, 6, f
Masa atómica 140,116 u
Configuración electrónica [Xe]4f15d16s2
Durez Mohs 2,5
Electrones per nivel 2, 8, 18, 19, 9, 2
Propiedaes atómiques
Electronegatividá 1,12 (Pauling)
Radiu atómicu (calc) 185 pm (Radiu de Bohr)
Estáu(aos) d'oxidación 3,4
Óxidu Llevemente básicu
Propiedaes físiques
Estáu ordinariu Sólidu
Densidá 6689 kg/m³
Puntu de fusión 1071 K (798 °C)
Puntu de bullidura 3699 K (3426 °C)
Entalpía de vaporización 414 kJ/mol
Entalpía de fusión 5,46 kJ/mol
Varios
Estructura cristalina Cúbica centrada nes cares
Nᵘ CAS 7440-45-1
Nᵘ EINECS 231-154-9
Calor específica 190 J/(K·kg)
Conductividá llétrica 1,15·10⁶ S/m
Conductividá térmica 11,4 W/(m·K)
Velocidá del soníu 2100 m/s a 293,15 K (20 °C)
Isótopos más estables
Artículu principal: Isótopos del ceriu
iso AN Periodu MD Ed PD
MeV
134Ce3,16 díes0,500134La
136CeEstable con 78 neutrones
138CeEstable con 80 neutrones
139Ce137,640 díes0,278139La
140CeEstable con 82 neutrones
141Ce32,501 díes0,581141Pr
142Ce>5·1016 añoDesconocíu142Nd
144Ce284,893 díes0,319144Pr
Valores nel SI y condiciones normales de presión y temperatura, sacante que se diga lo contrario.
[editar datos en Wikidata]

El ceriu[1] ye un elementu químicu de símbolu  Ce y númberu atómicu 58. Ye unu de los 14 elementos químicos que siguen al lantanu na tabla periódica, denominaos por ello lantánidos. El ceriu ta asitiáu ente'l lantanu y el praseodimiu.

Ye un metal blando, de color gris metálicu similar al fierro, dúctil, que s'aferruña fácilmente al contautu col aire y tórnase pardu acoloratáu. El ceriu ye'l más abondosu de los elementos de les tierres rares, la so bayura representa solo'l 0,0046% en pesu de la corteza terrestre, onde apaez esvalixáu en diversos minerales, como la cerita, bastnasita y monacita.[2] Esisten numberoses aplicaciones comerciales del ceriu. Ente estos usos inclúyense catalizadores, aditivos pal combustible p'amenorgar la contaminación ambiental y a los vidrios y esmaltes pa camudar los sos colores. L'óxidu de ceriu ye un componente importante de los polvos utilizaos p'apolazar vidrios y fósforos utilizaos en pantalles y llámpares fluorescentes. Ye utilizáu tamién na "piedra" o "yesca" de los encendedores.

Foi afayáu en 1803 por Martin Heinrich Klaproth y Jöns Jacob Berzelius y de manera independiente tamién por Wilhelm von Hisinger. L'elementu foi nomáu n'honor al planeta nanu Ceres, descubiertu dos años enantes. L'asteroide lleva'l nome de la diosa romana Ceres (mitoloxía).

  1. Esti términu apaez nel Diccionariu de l'Academia de la Llingua Asturiana. Ver: ceriu
  2. Enciclopedia Ilustrada Cume,(1984), Tomu 3, Editorial Cume, S.A. ISBN 968-33-0066-9.

Developed by StudentB